28 juni 2018

The mirroring principle in art and Atlantis

Mirroring is a well know principle in art. I have that book The Cydonia Codex by George Haas and William Saunders in my possession. Mirroring was also applied by the Spanish painter Pablo Picasso (Picasso, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 68-69, fig. 3.13 en 3.14, edited by George J.
Haas). I mention Picasso’s painting Girl Before a Mirror dated from 1932. Another work by Picasso was Woman with a Mirror dated from 1963. The Babylonians considered the universe as a mirror. Everything that happened somewhere in the universe would happen everywhere else (Saggs, 1966, p. 320). In Job 37:18 the universe is indeed presented as a mirror.

The Aztec God Quetzalcoatl had a counterfeit god whose name was Tezcatlipoca. His named meant ‘smoking mirror’ (Cavendish in Haas & Saunders, 2005, p. 74). The Maya’s and Aztecs had extremely good mirrors that were endlessly polished (Heizer & Gullberg, cited in Haas &
Saunders, 2005, p. 72). The Maya’s had a solar disk with a mirror in the center. The ornament was decorated with a half serpent (Schele & Schele, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 73, fig. 3.18; Schele & Freidel in Haas & Saunders, 2005, p. 74). Only if this half serpent was mirrored one could notice a feathered serpent who was of course Quetzalcoatl.

Many anomalies in the Cydonia region on Mars we can only recognize if they are mirrored. The famous Face on Mars exists of a hominide and a feline part. Only if we mirror both parts we will recognize a humanoid and a feline face (NASA/JPL & Hoagland, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 11, fig. 1.8 and 1.9). If we mirror MOC SP1-23903 (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 232, fig. 10.4 from 1998) the so called Mayan World Tree appears. This World Tree reminds us of the image of a cross with a dying figure crucified on it (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 249, fig. 10:18, foto: Maya World Tree). This image presents us the false Christ aka the antichrist since Jesus died on a pole (Stauros). The Assyrians had got also their ‘Kisjkanu’ World Tree (Thompson in Albright, 1919, p. 193-194). If we mirror this World Tree of MOC SP1-23903 we see the image of a “womb” (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 251, fig. 10.19, photo: image of a womb tomb). Let us not forget that the island of Ogygia in the Odyssey was also a kind of a womb (Louden, 2011, p. 127).

Another mirroring of MOC SP1-23903 reveals us an image of the Maya God K’awil (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 247, fig. 10.16, Kawil). If we turn the image upside down we see a classical representation of satan and Mahishasura (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 259, fig. 10.25, Satan and Mahishasura). In the name of Mahishasura we recognize the islamic word Sura that was derived from Seir or Assur.

All this mirroring was an imitation of the mirrors of the cupper basin in the Tabernacle (Exodus 38:8). This mirroring is also recognized in the dualism of the morning and eveningstar Venus. Evening and morning symbolize death and resurrection.

I believe that Atlantis was mirrored in this way. The mirroring principle of Atlantis was visible in the two Pillars of Hercules, in the glittering orichalcum that decorated the temple of Poseidon and in the mirrored Twin Kings. As the Pillars of Hercules operated as a mirror, End Times Babylon was projected into a remote past in the sea in front of Gibraltar.

Few questions: were Plato and Socrates also mirrors of each other and representations of the Twin Kings of Atlantis? And how far does this mirroring principle go? Is it integrated in our daily life? Is “everyting” in our life mirrored? If I say “polarization” is this a kind of politically mirroring or dualism??

Literature

Albright, W. F. (1919). The Mouth of the River. The American Journal of Semitic Languages and Literatures, 35(4), 161-195. Consulted on 9 april, 2017, from http://www.jstor.org/stable/528616?seq=1#page_scan_tab_contents

Haas, G. J., & Saunders, W. R. (2005). The Cydonia Codex: Reflections from Mars. Berkeley, CA, USA: Frog Books.

Louden, B. (2011). Homer’s Odyssey and the Near East. Cambridge, Groot-Brittannië: Cambridge
University Press.

Saggs, H. W. F. (1966). The Greatness That Was Babylon: A survey of the ancient civilization of the Tigris-Euphrates valley (2e ed.). New York, USA: Hawthorn Books.

————————————————————————————————————————————————————–

Het spiegelingsprincipe in de kunst en Atlantis

Spiegelen is een bekend thema in de kunst. Pablo Picasso gebruikte spiegelingen in zijn schilderijen van Meisje voor de Spiegel (1932) en Vrouw met een spiegel (1963). De Azteekse god Quetzalcoatl had een tegenhanger die Tezcatlipoca heette. Zijn naam betekent ‘rokende spiegel’ (Cavendish in Haas & Saunders, 2005, p. 74). De Maya’s en Azteken hadden zeer goede spiegels die eindeloos gepolijst waren (Heizer & Gullberg, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 72). De Maya’s hadden een zonneschijf met een spiegel in het midden ervan. Het ornament was versierd met afbeeldingen van een halve serpent (Schele & Schele, cited in Haas & Saunders, 2005, p. 73, fig. 3.18; Schele & Freidel in Haas & Saunders, 2005, p. 74). Pas als deze halve afbeelding gespiegeld werd dan zagen we een complete serpent tevoorschijn piepen. Deze serpent was natuurlijk Quetzalcoatl.

De Babyloniërs beschouwden het heelal als een spiegel zijnde. Alles wat er ergens in het heelal gebeurde, gebeurde ook elders in het heelal (Saggs, 1966, p. 320). In Job 37:18 is het heelal ook een spiegel.

Op Mars zijn veel anomalieën verstopt aanwezig. Pas wanneer we ze spiegelen, zien we ze in hun geheel. Het beroemde Gezicht op Mars bestaat uit twee verschillende helften. Als we ze spiegelen zien we een katachtig en een hominide gezicht (NASA/JPL & Hoagland, geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 11, fig. 1.8 and 1.9).

Als we MOC SP1-23903 (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 232, fig. 10.4 uit 1998) spiegelen dan verschijnt de zogenaamde Maya Wereldboom waaraan een gekruisigde figuur hangt die natuurlijk de antichrist uitbeeldt. Jezus was immers aan een paal (Stauros) genageld. Als we deze Wereldboom spiegelen dan verschijnt de afbeelding van een baarmoeder (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 251, fig. 10.19). Zo was het eiland Ogygia dat in de Odyssee genoemd werd ook een baarmoeder (Louden, 2011, p. 127). Het vertrek van Odysseus uit Ogygia had iets van een wedergeboorte.

Bij een volgende spiegeling van MOC SP1-23903 verschijnt de Maya God K’awil (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 247, fig. 10.16, Kawil). Als we deze afbeelding omkeren zien we een klassieke voorstelling van zowel satan als Mahishasura (NASA/JPL/Caltech/MSSS/MGS, geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 259, fig. 10.25, Satan en Mahishasura). In de naam van Mahishasura herkennen we de woorden Soera en Assur.

Al dit gespiegel was een imitatie van de koperen spiegels van het wasvat in de Tabernakel van Mozes (Exodus 38:8). Deze spiegelingen zijn ook herkenbaar in de avond en ochtendster Venus waarin we de dood en opstanding herkennen.

Ik denk dat Plato’s Atlantis verhaal ook op deze manier gespiegeld was. Het spiegelingsprincipe van Atlantis is zichtbaar in de beide Zuilen van Hercules, het glitterende orichalcum dat de tempel van Poseidon versierde en in de tweelingkoningen. Eindtijd Babylon was zo in een grijs verleden gespiegeld en in de tegenovergestelde richting gezien vanaf Jeruzalem. Mogelijk was er behalve spiegeling ook sprake van inversie. Atlantis was het negatief terwijl Babylon de eigenlijke foto was.

Ook Socrates en Plato leken spiegelingen van elkaar te zijn. Ze resoneerden met de tweelingkoningen van Atlantis. In politiek taalgebruik noemen we dit spiegelingsprincipe dualisme of polarisatie. Ik denk dat de polarisatie in onze westerse samenleving het voorspel is voor Eindtijd Babylon.

LiteratuurHaas, G. J., & Saunders, W. R. (2005). The Cydonia Codex: Reflections from Mars. Berkeley, CA, USA: Frog Books.

Louden, B. (2011). Homer’s Odyssey and the Near East. Cambridge, Groot-Brittannië: Cambridge
University Press.

Saggs, H. W. F. (1966). The Greatness That Was Babylon: A survey of the ancient civilization of the Tigris-Euphrates valley (2e ed.). New York, USA: Hawthorn Books.