Atlantis counterfeits the Fourth and Last World Empire in Daniel 2 and 7
by leon elshout, January 20, 2024, almelo, NL, – aurichalcum2018@protonmail.com
• https://www.wattpad.com/user/roodgoud
• https://independent.academia.edu/leonelshout
• https://roodgoudvanparvaim.nl
• https://roodgoudvanparvaim.wordpress.com/
Atlantis…. Finally??
Other Atlantis researchers were not familiar with the system of the Biblical eons, which divides the timeline of creation into periods, with each period having its own order. The first two eons before the Flood belonged to a world without islands, kings, Athens or America mentioned in Timaios. So we don’t have to look for Atlantis in these time frames. In addition, the creation of Adam did not begin until 5,000 years after the demise of Atlantis, at least if we are to believe Plato. We should investigate a mighty island that was mentioned and punished outside the God of the Bible before we put a competitor of the creation story on a pedestal. Paige Patric JD Samuels wrote The Doctrine of the Eons about this Biblical system of the eons. Bob Evely wrote At the End of the Ages, also about the eons. Other researchers also overlooked the role of Plato’s idol Academos. What was Plato supposed to do with an idol anyway? He had dedicated his academy to this idol. In the Dialogues Timaios and Kritias, included in De Staat, he explained the Atlantis story. But what was Academos’ role in this? I suggest that Academos was the Python Spirit in Acts 16:16. In addition, Plato was more or less the inventor of the false doctrine of the Trinity that also infiltrated Christianity. The Bible does not have this teaching and certainly not in the Old Testament. Joël W. Hemphill wrote Glory to God In the Highest about the fancies of Plato. Just as Elisha got the spirit of Elijah, so the assumption is Plato got the Python Spirit of Socrates. Socrates may have become demonically possessed while visiting the Oracle at Delphi. Then we may also question Plato’s Atlantis story, also because nothing meaningful has ever been found on the seabed. But what is Atlantis? When we dive deep sea, we should not wear sunglasses but diving goggles. If we want to find Atlantis we will no longer follow the rules of archaeology. What’s wrong with trying out theology and comparing the Bible with Plato’s Dialogues? The results are surprising.
Atlantis counterfeits the terrifying “Halloween” Fourth and Last World Empire in Daniel 7
The Bible mentions four world empires in chapters 2 and 7, all of which had or have Babylon as the corrupt capital: 1. the Babylonian Empire of Nebuchanedzzar, 2. the Persian empire of Cyrus and 3. the Greek-Macedonian empire of Alexander that had a leopard was compared just as in Revelation 13:2. In addition, there is a Fourth and final World Empire that exists in the End Times. The leader of this Fourth Reich is the coming Antichrist. None other than Jesus Christ will overthrow him and replace his Fourth Empire with a fifth empire that will last forever.
I claim that Plato’s Atlantis is the Fourth Empire in Daniel 2:40 and 7:19, 23. This is the evil empire of the End Times that is most likely located in the Middle East. In Daniel 2, it was the Babylonian king Nebuchanedzzar who had a vision of this future empire. In Daniel 7, the prophet Daniel himself had a similar vision. Daniel lived roughly 500 BC. In Daniel 7:19 the Fourth Empire was compared to a scary beast. The claws of this beast are made of copper that resembles the aurichalcum that lined the Temple of Poseidon on Atlantis in Kritias 116. In Genesis 3, the serpent that simply snaked into the Garden of Eden was called a Nachash. “In Chaldee-Babylonian, “nahash” means copper or brass. The serpent, the monster of Daniel 7:19 and the aurichalcum of Atlantis are not strangers to each other. 7:23 Let no grass grow under it. This Fourth World Empire with Babylon as its capital is not suitable for wimps and tea drinkers. In 2:40 we read the same unpleasant language. In any case, Nebuchanedzzar was quite taken aback by the vision he received from the God of the Bible.
The two poles of this empire are Jerusalem and Babylon, which, according to Zechariah 5:7, will merge somewhat in the End Times. Babylon on the Euphrates, now a World Heritage Site, will soon become a branch of Jerusalem. In Revelation 17 and 18 we read about the rise and fall of Babylon as if we were reading about Atlantis. 17:1-5 states that Babylon, connected via the Euphrates, has its seat in all the seas of the world. In Revelation 13:1 and 17:9 it talks about ten horns and seven heads. Those ten horns are the ten kings of this future empire, just as Atlantis had 10 kings. Those seven heads are seven mountains on which Jerusalem was built. There are no mountains around Babylon, but there are mountains around Jerusalem. The coming third false temple in Matthew 24:15 is the temple in which the antichrist sets his image. This is the temple of Poseidon. The central mountain of Atlantis mentioned in Critias 113 is Mount Zion or more precisely, the Temple Mount which was called a mountain in Psalm 24:3. But then the real Temple Mount.
True location
It is a fairly open secret that the current Temple Mount is in the wrong place. The entire site belongs to the former Roman Fort Antonia, including the Wailing Wall. What is called the Haram Al Shariff is part of this Roman Fort that King Herod once built for Mark Antony. The real Temple Mount was in the City of David which was located south of the old city on a hill called Ophel. The Gihon Spring is also said to be here somewhere.
Atlantis and Leviathan
In Revelation 13:10 tens of thousands of tens of thousands are mentioned that seem to resonate with the many armies of Atlantis in Critias 119. The distance between the mountains of Atlantis of 2000 stades in Kritias 118 appears to be a typology of the past 2000 years and of the time between the first and second comings of Jesus (2 Peter 3:8). According to others, in the Ugaritic Baal & Anath Cycle this last and Fourth World Empire was compared to Leviathan in Daniel 7 (Eissfeldt, 1932, p. 25-30; Eissfeldt in Ferch, 1980, p. 75). Ugarith is located in Syria near Lathakia. Atlantis and Leviathan or Lothan have some letters in common. In a Ugaritic Baal & Anath Cycle Leviathan alias Lothan is mentioned indirectly (Anet 137, no. 10 in Ferch, 1980, p. 80). Gordon’s text 9:17 reads, ‘nt Itn, (3Ugaritic Manual (An Or 35; Rome: Pontificium Institutum Biblicumin, 1955), p. 132 in Ferch, 1980, p. 80). Lotan is a seven-headed dragon (Ferch, 1980, p. 80) who is crushed by Anath, while in the Bible Jesus Christ deals with the dragon. Lotan had seven heads, just as Jerusalem was built on seven hills and was part of the Fourth World Empire in Daniel 7. In Daniel the Fourth World Empire was depicted as a beast with ten horns. These ten horns are the ten kings of the Final Kingdom and of Atlantis. We read about this in Daniel 7:7. However, in verse 8 we read that three kings are separated. Then there are still seven left and the Fourth Kingdom does indeed correspond to Leviathan. We also read about this in Revelation 13:1. The seven heads here are seven mountains on which Jerusalem is built. There is a considerable chance that the name Atlantis is a corruption of Leviathan, just as the word chalkolibano – the bronze feet of Jesus – in Revelation 1:15 and 2:18 resembles the word aurichalcum.
Mirror
This mentioned Fourth Empire in Daniel 2 and 7 is located in the Middle East while, according to Plato, Atlantis was in the Atlantic Ocean. So what about this? My impression is that things are mirrored. What lies to the east was mirrored to the west in the Atlantic Ocean. And not only this, because this realm of the End Times was also copied into a distant past. According to Plato, Atlantis had been destroyed by an earthquake 9,000 years earlier (Kritias 108). We encounter this earthquake in Revelation 6:12 and 16:18 and in Sura 69:14. This earthquake is a massive earthquake that destroys all cities on earth, including Babylon. Only Jerusalem will survive a little and be split in two. That 9,000 years has been extended to give the history of Athens more weight. The Egyptian King Lists also extend enormously into an elusive past to make the history of Egypt impressive. Even the Greek Bible, the Septuagint which was written in Alexandria, has a more extensive timeline than the Hebrew Bible. The Septuagint has been slightly adapted to the Egyptian chronology. The mirroring principle is recognizable in the Atlantis story. First of all, there are the two Pillars of Hercules that face each other like mirrors. In addition, there are the five twin kings of Atlantis who resonate with the five cities in Gaza, Gaza, Ashdod, Ekron, Gat, Ashkelon. Then with the ten cities west of the Sea of Galilee, the Decapolis. One of these cities was called Gadara, which sounds a bit like the name of King Atlas’ brother, Gadeiros. The giant Goliath came from Gath in the Gaza Strip. He was a type of King Atlas of Atlantis. We also encounter the mirror principle in Mesoamerican art. There is more about this in the book by George Haas and William Saunders, The Cydonia Codex. In 1 Corinthians 13:12 we read about looking in a mirror and about a riddle and face to face. It is therefore not far fetched that Atlantis has something to do with mirrors.
Poseidon
On Atlantis stood the Temple of Poseidon, Kritias 116 which corresponds to the Temple of the coming Antichrist in Matthew 24:15. But furthermore, Poseidon mainly had to deal with the idol Dagon, which was worshiped by the Philistines in the Gaza strip. Here were temples for this idol. We read about this in 1 Samuel 5 and Judges 16. They were massive temples that could accommodate 3000 Philistines. A certain Samsom, who was extremely strong thanks to a luxuriant head of hair, pulled down the pillars of such a temple. Just to show how much strength God can give us. It is a mystery to me how Atlantis researchers placed Atlantis everywhere, even in Cuba, Antarctica and Papua New Guinea, while Dagon was the idol par excellence in the Gaza Strip. Admittedly in fragments, Dagon was also worshiped in Ugarith (Latakia) in Syria and possibly also in Babylon, but Gaza where the Philistines lived was the later home of Dagon. Dagon may also have been linked to Mount Tzafon in Syria on which the idol Tzafon built his metaphorical palace. The Ugaritic Baal and Anath Cycle found at Ugarith may have been a precursor to the Atlantis story. From Syria the myth crossed to Greece via Cyprus, is my suggestion. We will therefore not look for Poseidon everywhere in the world.
Corinthian bronze
According to Kritias 116, the Temple of Poseidon was covered with the bronze-like aurichalcum. Presumably this was an imitation of the Corinth Bronze that once adorned the doors of the Nicanor Gate in Jerusalem. We also recognize a mirror effect here. But the temple in Tyre, the twin brother of Babylon, also had a reflecting pillar that shone at night (Herodotus, Histories, Godley trans. 1920, book 2:44).
Heracles
In the time of Herodotus large numbers were already thrown. According to tradition, the temple of Tire was the same age as the city and was built ‘2300’ years earlier (Herodotus, Histories, Godley trans. 1920, book 2:44). Then we are in the time before the Flood or at least before Abraham when Tire did not yet exist and there were no temples yet. Possibly those 2300 years were even a reference to the Flood. According to Herodotus, Heracles was an ‘old god’ (Herodotus, Histories, Godley trans. 1920, book 2:44). No idea what exactly he meant by it. What is true is that Heracles was a clone of Gilgamesh (Saggs, 1966, p. 502). He was probably brought “from Babylon to Greece” by the Hittites (Grave in Saggs, 1966, p. 502). The remarkable thing is that later when Alexander destroyed the rock city of Tire, there was a temple with an image of the idol Melqart. This Melqart was the Lebanese version of Heracles (Cartwright, 2016, par. The Greek Hercules-Melqart; Grant, 2011, para. 2). So how did Herodotus even think before Alexander that a statue of Heracles was in Tire? And how did Plato know all this? No idea, but it certainly had something to do with his idol Academos to whom he dedicated his Academy. Why did Plato even have an idol?
Procedure
My view is that Plato revealed to us only one dimension of a broader Atlantean system, namely the sunset dimension in the west. I reveal the sunrise dimension on the Euphrates where Babylon is (Al Hillah) and the noon that is Egypt. According to Proverb 18 in the Egyptian Book of the Dead, Osiris was the lord of the underworld in the west. With which he fulfilled the same role as Poseidon at a location where Atlantis was also located. Babylon will soon be the capital of the Fourth Empire mentioned in Daniel 2 and 7. But I already mentioned the fact that Jerusalem is closely connected to Babylon in the End Times. Babylon is the corrupt center while Jerusalem is the spiritual capital. In Zechariah 5:7 we read about the woman in the ephah who moves to Babylon. This woman is the apostate and corrupt Jews who are taking their business to Babylon. In my opinion, Cleito fulfills this role in the Atlantis story. She is the first daughter of the first human couple on Atlantis. These are people who are not people at all because they are descended from river gods, etc. The mother, Leukippe, is also called White Horse, which is a reference to the antichrist on the white horse in Revelation 6:2. He will soon bring a false peace to the world. Cleito marries Poseidon who is also not a human being. The ten kings born from Cleito are the ten kings of Atlantis but also those of the End Times as we saw in Daniel 7:7 and Revelation 13:1. The trajectory from sunrise to sunset is the trajectory of Atlantis but also of Jesus when He returns and shoots like lightning from east to west (Matthew 24:27). Mohammed’s horse on his Night Journey to the seventh heaven was also compared to lightning. For Jerusalem and Babylon, fill in Athens and Atlantis and we have Plato’s story. Athena then sits on the seat of Jerusalem with Zeus instead of God who punishes Atlantis.
Human idols?
There is also another way to look at Atlantis. Not horizontal in the sense of a trajectory that leads from sunrise to sunset, but in the sense of a trajectory that meanders through history. Poseidon, Cleito and King Atlas and his brothers had nothing in common with Adam and Eve, who were people after all, even though Adam was not born but created by God. But the serpent in Genesis 3 looked much more like Poseidon and also his son Atlas. Let us not make the mistake of giving human faces to the kings of Atlantis, the heroes of Troy, or the idols of Olympus. They were always idolatrous beings who usually descended from Zeus and, exceptionally in Atlantis, from Poseidon. According to various sources, Poseidon was the brother of Zeus and they were both sons of Kronos. For what it’s worth, I don’t believe these creatures have literal family ties. Psalm 96:5 calls these beings demons. Whatever demons are, not humans.
Evolution trajectory
In that case, Atlantis began way back in Genesis 3 when the serpent snaked into the Garden of Eden and deceived Eve. This serpent was called “Nachash” in Hebrew. In Isaiah 6:2, 6, Nahash seems to mean “burning” or “shining,” as does the word “neshustan” in 2 Kings 18:4. In Chaldean-Babylonian, “nahash” means copper or brass. Then we are close to the reflective aurichalcum in Kritias 116 that lined the Temple of Poseidon. The second circle of Atlantis before the Flood was the city of Enoch in Genesis 4. Cain built this city which he dedicated to his son Enoch, a different Enoch from the one who came from the bloodline of Seth. This city already had the first features of Atlantis and we even read about copper working and shepherd’s flutes. There was a first expression of art and music. In Genesis 6:2-4 we encounter strange beings, such as the alien Sons of God who raped the earthly women from whom giants – Nephilim – were born. At least these Nephilim had earthly mothers and were therefore part human and part demonic. We cannot compare them one to one with Poseidon, but thematically the kings of Atlantis and the Nefilim are similar. King Og of Bashan (Golan) was such a nephilim just like Goliath.
After the Flood we get a proliferation of Atlantis moments. First with the Babylon of Nimrod, then with the Philistines of Caphtor/Crete, then with the Exodus story. The Song of the Sea in Exodus 15 sounds like the noon hour of Atlantis. Then again Gaza with the Philistines and the Dagon Temples in 1 Samuel 5 and Judges 16. Then we get King Solomon’s Temple which is a resting point in the entire model. The two Boaz and Jachin pillars corresponded with the Pillars of Hercules in the Atlantis story (Gibraltar and Monte Hecho). After Solomon we get Babylon again, now from Nebuchanedzzar. Then we get the fall of Tire by Alexander the Great which was foretold in Ezekiel 27 and 28. Then we get Antiochius Epiphanus who wanted to place a statue of Zeus in the Temple in Jerusalem. It is remarkable that in Gaza Dagon alias Poseidon was worshiped, while in Jerusalem the statue of Zeus was placed in the temple. After him came Jesus who healed two demonically possessed men west of the Sea of Galilee in the Decapolis of ten cities (Luke 8). The demons moved into a herd of pigs who promptly collectively jumped into the water to their doom, just like Atlantis. After Jesus, the apostle Paul and his colleague Silas were compared to Zeus and Hermes in Acts 14:12. Only 2000 years later, in our time, do we encounter Atlantis symbols again in the book of Revelation 17 and 18. According to Isaiah 14:12, there will be a central character in the End Times who is the Antichrist. He corresponds with King Atlas of Atlantis. Tradition wrongly called him Lucifer.
Aktab
Finally, there is the Hebrew Atbach system. Match the consonants of Sheshak in Jeremiah 25 with the corresponding numbers, counting from the end of the Hebrew alphabet. Then you turn it over and find the corresponding letters for these numbers, now counting from the beginning of the Hebrew alphabet. Then you get B-B-L, or Babel. If we do this with the consonants of Atlantis, we get the name “Aktab”. Ketab is Farsi for “book” and Aktab was the scribe god of the Dedanites mentioned in Ezekiel 27-28 in connection with the downfall of Tyre. This downfall of Tire also resembled that of Atlantis. Biblically speaking, Tire and Babylon are two hands in one.
Dedan was the oasis Al Ula in northern Saudi Arabia. In Arabic, Aktab also means “born leader” in which we recognize the antichrist. Aktab appears to be the same idol as Kutbay that was worshiped at Petra in Jordan (Milik & Teixidor, 1961, doi/10.2307/1355770). Islam has a Friday prayer called Kutbay. There is an undeniable link with Islam. Others linked Aktab to Nebo in Isaiah 46:1 (Milik & Teixidor, 1961). Now we understand the hand that wrote the text on the wall in Daniel 5:25, “Mene Mene Tekel Upharsin”, counted, weighed and found wanting. This referred to Naibonidus’ Babylon. The hand of God struck the idol of Babylon, Nebo in his own writing domain. Nebo watched with dismay as this notice appeared on the wall of this palace and how a moment later Babylon was captured by Cyrus of Persia.
Contra story
How does it work with unwanted graffiti? Cleaning a wall is counterproductive because a week later even more graffiti is smeared on it. A municipality will therefore have to do something with that wall itself and put a work of art on it itself. Nebo had no choice but to come up with a counter-story. He ingeniously turned the fall of Babylon into a new creation story that he placed in the distant past and on the horizon in the west at sunset. He replaced Jerusalem and Babylon with Athens and Atlantis and “simsalabim” a whole new version of Daniel 7:19, 23 was born. Not only that, but Daniel’s mythical counterpart was one Plato. Athens and the world of Greek myths had until then been left out of the Tanakh. Nebo somehow realized that the setting of the Bible would one day reach Western Europe and then the New World. It was only a matter of time until this would be the case. Possibly the passage in Ezekiel 38:13 about Tarshish and the Young Lions, colonies, America, Canada and Australia had woken him up. If Ezekiel could peer over the horizon of the Biblical setting, Nebo would also come up with a beautiful story about a mighty island that also existed in the sea in the West. From the name Leviathan in Isaiah 27:1 he made another beautiful name: Atlantis. We can also read it as that Atlantis was an obstacle to the crossing to America. The impression was given that America, Athens and Spain had existed for a long time, but that Atlantis had a patent on the crossing to America.
Revenge of Nebo
Nebo in Isaiah 46:1 had certainly taken note of the predictions in Daniel 2:40 and 7:19, 23. He took revenge by turning the Fourth Kingdom of the End Times into an island that he set aside for the coast of Spain into the sea? This island simply existed outside the God of the Bible’s sphere of influence and was also punished outside his sphere of influence, dethroning the God of the Bible of his omnipotence. Nebo selected the next “hand”, the shape of the Peloponnese with the thumb on which Athens lay. This Peloponnese could represent a Diet Coke version of Atlantis. In Athens, the spirit of Nebo moved into the philosopher Plato who packed the Fourth Empire of the End Times into an island of Atlantis and moved it to the Atlantic Ocean instead of the Middle East. As mentioned, Plato had his own idol, Academos, to whom he dedicated his academy. In the Bible, Academos was supposedly the Python Spirit in Acts 16:16. It is not clear what the relationship between Nebo and Academos was. It is also not clear how Nebo alias Aktab moved from Babylon to Al Ulla and then came up with the idea to stir things up in Athens. Apparently Aktab realized that the gospel would travel to the West in the future. In Acts 13:47 Paul referred to Isaiah 49:6 which mentioned the rejection of the kingdom of God and the switch to the gospel for the nations. Obviously, this passage was referring to Christ. But in Galatians 1:15-16 we read that Paul brought the gospel to the nations on behalf of Christ (Piet, 2019-f).
New creation story
From the apocalyptic Fourth Empire in Daniel 7, Nebo made a “counterpart” creation story with an island that was elusively hidden somewhere in the past. Other Atlantis researchers looked for “just” a mighty island. Nebo understood that things had to be different. Atlantis impresses us so much because it falls within the Biblical framework, is a replica of Daniel 7, decorated with some things from King Solomon’s temple. This is a far cry from a haphazard island that once existed in the past. Atlantis was a framing of Leviathan, Daniel 7:19, 23 and Solomon’s Temple. If Atlantis had been anything like Greenland, the island would never have made such an impression on us. The same goes for the earthquake in Revelation 16:18, which is a massive earthquake that crushes all the cities on earth. Just like the aforementioned earthquake in Kritias 108 that sank Atlantis. Scientists are still searching for the remains of a physical island on the seabed and still believe that the volcanic eruption of Thera on the island of Santorini had something to do with the demise of Atlantis. They don’t understand that they are dealing with a much bigger story.
Dedan
Dedan was already mentioned in Ezekiel 27-28 in connection with the prediction about the downfall of Tyre, which also resembled the downfall of Atlantis. The traders of Dedan were probably shocked by both this prediction and the actual destruction of Tyre, first by Nebuchanedzzar and later by Alexander. The basis for an Atlantis story was already there. Dedan is now the Oasis Al Ula in the north of Saudi Arabia. Moreover, a lot was written, although it primarily concerned business descriptions about governance and trade (MacDonald in Kootstra, 2022, p. 20). Al Ula is now a heavenly place, a tourist attraction and has three meeting points,
1. een oeroude bibliotheek, “Jabal Ikmah”. De inscripties in deze bibliotheek lijken buitenaards. Zou er iets over Atlantis tussen staan? Duidelijk is dat er hier veel schrijfwerk verricht is, wat bij de schrijversgod Aktab past.
2. Al-Hijr (Hegra) dat vooral uit graftomben bestaat. Ze schijnen uit de eerste eeuw voor christus te dateren dus als dit klopt dan was Atlantis eerder. Bovendien schijnen ze vooral Nabatees en niet zozeer Dedanitisch te zijn.
3. De Al-Gharameel rotsen die restanten van ruïnes zijn. Ze lijken een beetje op de pilaren van Stonehenge. Gharameel klinkt als Gargamel van de smurfen! Volgens Dr. Abdulaziz bin Laaboun, professor in de geologie aan de King Saud University is een Gharameel een grote berg die uit dunne pilaren bestaat die ijzeroxides bevatten:
“Dr. Abdulaziz bin Laaboun, a geology professor at King Saud University, told Al-Arabiya that the word “Gharameel” means a big mountain that is fragmented into thin pillars which contain iron oxides.” (geciteerd in Al Harbi, 2020)
In de literatuur kwam ik enkele keren “ktb” tegen, zoals in 3 FP, AH 081 waarin misschien een vrouwelijke gender gesuggereerd werd (Kootstra, 2022 p. 129, ydh ktb hier vertaald met dochter). In AH 198 werd de constructie hn ketab genoemd wat nu met zoon vertaald werd (Kootstra, 2022, p. 130). Dadan was een ‘literaire gemeenschap’ als het om bestuur en handel ging (MacDonald in Kootstra, 2022, p. 20). Veel dingen werden op papier vastgelegd. Aktab als een mannelijke afgod werd in JSLih 037 genoemd, “The incense burner to hn ktb so may he favor them both…” (geciteerd in Kootstra, 2022, p. 161). Blijkbaar was er een vrouwelijke vorm van de afgod Aktab die h ktby genoemd werd “hight priest of h-ktby” (ISLih 055 geciteerd in Kootstra, 2022, p. 161). De Babylonische koning Nabonidus wiens naam aan Nebo gewijd was woonde tien jaar in Tayma. In de tussentijd regeerde zijn zoon Belsazar in Babylon. Dit was ook een aanwijzing voor de authenticiteit van de Bijbel aangezien de geschiedenis geen koning Belsazar kende. Pas uit een inscriptie werd duidelijk dat de Belsazar in Daniël 5:22 een volmacht van Nabonidus had die dus tien jaar in Tayma zat te zweethutten. Misschien vond er een verschuiving plaats van Nebo naar Aktab en werd in deze tijd het Atlantis verhaal geschreven. Volgens ene Arno Poebel zou er een stad zijn die Aktab heette, alweer in Babylon (Poebel, 1937).
En… in een oude Sumerische tekst werd het beeld van Alalu genoemd dat op een grote berg gekerfd was. Het gezicht keek voor eeuwig naar Nibiru (Lost Book of Enki geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 293). Deze passage kan een verwijzing naar het Gezicht op Mars in het Cydonia Mensae gebied zijn. Het gaat mij erom dat Alalu een anagram van Al Ula is.
1. an ancient library, “Jabal Ikmah”. The inscriptions in this library seem otherworldly. Could there be something about Atlantis in there? It is clear that a lot of writing work has been done here, which fits the writer’s god Aktab.
2. Al-Hijr (Hegra) which mainly consists of tombs. They appear to date from the first century BC, so if this is correct then Atlantis was earlier. Moreover, they appear to be mainly Nabataean and not so much Dedanite.
3. The Al-Gharameel rocks which are remains of ruins. They look a bit like the pillars of Stonehenge. Gharameel sounds like Gargamel from the Smurfs! According to Dr. Abdulaziz bin Laaboun, professor of geology at King Saud University, Gharameel is a large mountain consisting of thin pillars containing iron oxides:
“Dr. Abdulaziz bin Laaboun, a geology professor at King Saud University, told Al-Arabiya that the word “Gharameel” means a big mountain that is fragmented into thin pillars which contain iron oxides.” (quoted in Al Harbi, 2020)
I came across “ktb” several times in the literature, such as in 3 FP, AH 081, which perhaps suggested a feminine gender (Kootstra, 2022 p. 129, ydh ktb translated here as daughter). In AH 198 the construction was called hn ketab, which was now translated as son (Kootstra, 2022, p. 130). Dadan was a ‘literary community’ when it came to governance and trade (MacDonald in Kootstra, 2022, p. 20). Many things were recorded on paper. Aktab as a male idol was mentioned in JSLih 037, “The incense burner to hn ktb so may he favor them both…” (quoted in Kootstra, 2022, p. 161). Apparently there was a female form of the idol Aktab that was called h ktby “hight priest of h-ktby” (ISLih 055 cited in Kootstra, 2022, p. 161). The Babylonian king Nabonidus whose name was dedicated to Nebo lived in Tayma for ten years. In the meantime, his son Belshazzar reigned in Babylon. This was also a clue to the authenticity of the Bible as history did not know of King Belshazzar. Only from an inscription did it become clear that Belshazzar in Daniel 5:22 had a power of attorney from Nabonidus, who therefore spent ten years in sweatlodges in Taymah. Perhaps there was a shift from Nebo to Aktab and the Atlantis story was written at this time. According to one Arno Poebel, there was a city called Aktab, again in Babylon (Poebel, 1937).
And…an ancient Sumerian text mentioned the image of Alalu carved on a great mountain. The face looked eternally at Nibiru (Lost Book of Enki cited in Haas & Saunders, 2005, p. 293). This passage may be a reference to the View of Mars in the Cydonia Mensae region. My point is that Alalu is an anagram of Al Ula.
Daesh
Sheshakh and Babel are interchangeable according to the Hebrew Atbach system. They both have the numbers 2-2-12 from the end or the beginning of the Hebrew alphabet. Atlantis and Aktab are not this, if only because Aktab has fewer consonants. Is the Atbach connection between the two a fluke or an exception to the rule? If we then put Aktab in the Atbach generator, “Dash” comes out. The association with the Dash washing powder brand is obvious. But I still want to stick to religion. Dash or Dash is only one letter different from Daesh, the abbreviation for the Islamic State. There is also a vague website on the internet dedicated to the God Dash. Complete with Bible texts and oversized “Donate” buttons. Maybe Dash should be Cash in that case. “And Dash also rhymes with Hash.” These similarities may be coincidental, but perhaps not. We will not forget that we are dealing with a writer’s god Aktab. He is a wordsmith. In my Atlantis book I mention the striking similarities between the abbreviation “Nazi” of National Sozialismus and the word “nashi” in Ezekiel 37:25 which means “prince”. This prince meant David and not the false prince that was Adolf Hitler. In the word “nashi” we also recognize the “sj” sound, just like in Dash. If we put Nebo in the Atbach generator we get “T-S” which only differs by one letter from TLS of Atlas. Conversely, if we use Atlantis as the reverse and number from the beginning of the Hebrew alphabet, including the consonants, the silly word appears in reverse, T-N-K-T-T-N-Z-Ch. I’m just not entirely sure about the Z. Furthermore, it sounds like a drunk sneezing out loud. Daesh’s predecessor was called Isis. It may be a coincidence but Isis is the most famous Egyptian goddess and she was a clone of Athena of Atlantis. We cannot simply overlook coincidences.
In Babylon there was a Nazi king called “Nazi Bugash” (Saggs, 1966, p. 83). Possibly the title Nazi referred to a dynasty like Cleopatra or Herod. Another king was or was called ‘Nazi Maruttash’ (Saggs, 166, p. 84). In the Second World War there was a massacre that went down in history as the ‘Bugazh Forest Massacre’ in which an entire group of Jews were slaughtered in the Bugazh Forest (Browning, 2010, p. 131). I recently saw images of the ruins of Babylon on the Internet. They might as well represent the ruins of Auschwitz-Birkenau. Also in Babylon, “slaves” were kept in “barracks” (Saggs, 1966, p. 170). Bugash has the same ending as Dash or Gilgamish. Another Atlantis descendant, Athanasius Kircher, also has the letters “nasi” in his name. He drew the famous Atlantis map with a pear-shaped island in the middle of the sea. This map was also mirrored because Africa and South America were upside down. The mirror principle follows Atlantis everywhere. As far as I’m concerned, his Atlantis is shaped like the Sea of Galilee, which is shaped like a harp. We can also recognize the shape of a heart, such as the hardened heart of the stubborn pharaoh. This Athanasius Kircher had designed a so-called Aeolian Harp that was also mirrored. The word Aeolian also sounds like Aelia, the later Roman name for Jerusalem.
Mormons
For those who take the step from Al Ula to Athens and have difficulty believing that Aktab belly danced so far beyond the borders, I have some news. A George Potter noted in 2004 that there were similar names in the area around Al Ula and in the Book of Mormon (Potter, 2004). The names Lehi and Nephi appear in the Book of Mormon. In Al Ula they are Lihy (Lihyanite) and Nafi (Potter, 2004). Again this could be a coincidence. But since there are more copies of idols in the world, such as the idols of Asgard that resemble the idols of Olympus, we should not rule out the similarities between the Book of Mormon and Al Ula. This could mean a few things. In one way or another there have been contacts between Dedan and America, directly or indirectly through the Phoenicians (Canaanites) or the Philistines. Or Aktab infiltrated the minds of the Dedanites and of Samuel Spaulding and Joseph Smith, the founders of the Mormon church. Or it was some of both. What I didn’t know is that Utah is the headquarters of the Mormon Church. In 2020, a mysterious monolith appeared in the Utah desert. In the weeks and months that followed, dozens of monoliths appeared worldwide, including one made of taaipop and one in a supermarket in South Africa. Someone noted that the setting of the monolith in Utah resembled Petra in Edom (Sura 7:74, Ad is Uz = Edom, Jordan). Here in Petra (Bible, Rekem) there is a statue of Al Uzza, the daughter of Allah. The statue looks a lot like the Face of Mars in the Cydonia Mensae area. Is the name Utah perhaps a corruption of Uzza? Were there contacts in ancient times between Utah and Edom or Dedan? On closer inspection, the monolith in the desert was an eye-catcher that revealed other things. Sculptures of animals had been carved into the rocks of Utah (Morgan, 2020). Who had done this, in the middle of the desert?
Elephant and owls
Back to Dedan alias Al Ula. Here are also rocks that have the shape of an elephant, a hand or a face. The elephants on Atlantis were specifically mentioned in Kritias 114-115. And the prophet Mohammed was born in the year of the elephant. Again in connection with End Time Babylon, we read in Revelation 18:12 about the trade in ivory and also in people. In addition, coins with an image of an owl were in circulation in Dedan. The owl was also Athena’s identifying mark. The owl belongs to the night and the night belongs to the sunset in the west where Atlantis was located (see also Sura 53:7).
Conclusion
Daniel’s Fourth Empire in 7:19, 23 is the blueprint for Plato’s Atlantis. The two opposites in this empire, Jerusalem and Babylon, are closely intertwined in the End Times, according to Zechariah 5:7. The woman in Ephah is surely the corrupt part of Israel that is transferring its affairs to Babylon. For Jerusalem and Babylon, fill in Athens and Atlantis and we have Plato’s story. In this story, Athens takes the role of Jerusalem and Atlantis is pitted against Babylon. Atlantis may be a corruption of Lotan, the dragon with seven heads, just as Jerusalem is built on seven mountains and just as the Fourth Empire has first ten and then seven kings (Daniel 5:8). In Isaiah 27:1, Leviathan and the dragon Nahash were paired together. In a Ugaritic Baal & Anath Cycle Leviathan alias Lothan is mentioned indirectly (Anet 137, no. 10 in Ferch, 1980, p. 80). Gordon’s text 9:17 reads, ‘nt Itn, (3Ugaritic Manual (An Or 35; Rome: Pontificium Institutum Biblicumin, 1955), p. 132 in Ferch, 1980, p. 80). Lotan is a seven-headed dragon (Ferch, 1980, p. 80) who is crushed by Anath, while in the Bible Jesus Christ deals with the dragon. Lotan had seven heads, just as Jerusalem was built on seven hills and was part of the Fourth World Empire in Daniel 7. In Daniel the Fourth World Empire was depicted as a beast with ten horns. These ten horns are the ten kings of the Final Kingdom and of Atlantis. We read about this in Daniel 7:7. However, in verse 8 we read that three kings are separated. The name Atlantis may be a corruption of Leviathan. In Dadan, Al Ula was a writers’ commune. In the scriptures the idol hn Aktab was mentioned in JSLih 037. In JSLih 055 the feminine form of this idol was mentioned, h-ktby. According to the Atbach principle, this god was the sender of the Atlantis story. Plato only revealed the sunset dimension of Atlantis while in my book Atlantis in the Bible (isbn 978 9090 379 524) I reveal the sunrise dimension.
Sources
• Al Harbi, M. [20 may 2020] Alarabia News. PHOTOS: Gharameel, the remains of a huge mountain in northern Saudi Arabia
• Eissfeldt, Otto [1832] Baal Zaphon, Zeus Kasios und der durchzug der Israeliten durchs meer, HathiTrust Digital Library. Halle (Saale) :M. Niemeyer,1832
• Ferch, Arthur J. [March 1980] JBL 99, nr. 1, p. 25-30, Daniel 7 and Ugartith, A Reconsideration, Society of Biblical Literature. https://doi.org/10.2307/3265701 & https://www.jstor.org/stable/3265701
• Haas, G. J., & Saunders, W. R. (2005). The Cydonia Codex: Reflections from Mars.
Berkeley, CA, USA: Frog Books.
• Kootstra, F. [22/12/2022] The writing culture of ancient Dadān: A description and quantitative analysis of linguistic variation. Brill, Leiden, Netherlands.
• Milik J.D. & Teixidor J. [oktober 1961] Nr. 163, p. 22-25. New Evidence on the North-Arabic Deity Aktab-Kutbâ. Geraadpleegd op 17 september 2023 van
• Poebel A. [Dec. 1937] The City Aktab. Journal of the American Oriental Society, pp. 359-367. Chicago, USA. Doi 10.2307/594515
• Potter, G. [19 nov. 2004] Line upon Line. Book of Mormon Names Among the Lihyanites in Arabia. In Meridian. Geraadpleegd op 24 januari 2024 van
https://latterdaysaintmag.com/article-1-772/
More homework:
• Julian Morgenstein [March 1961] The Son of Man in Daniel 7. A New Interpretation. JBL. Vol. 80, nr. 1 p. 65-77. Doi 10.2307/3264567 https://www.jstor.org/stable/3264567
• Fokelien Kootstra, [22 dec. 2022] The Writing Culture of Ancient Dadan. A Description and Quantitative Analysis of Linguistic Variation. Publ. Brill, Leiden, NL
https://brill.com/display/title/62065?language=en
Series: Studies in Semitic Languages and Linguistics, Volume: 110
• Lendering, J. Dedan [12 oct. 2020]. In Livius.org https://www.livius.org/articles/place/dedan/
• Maria del Carmen Hidalgo-Chacón Díez, The divine names at Dadan: a philological approach, Vol. 46, Papers from the forty-seventh meeting of the Seminar for Arabian Studies held at the British Museum, London, 24 to 26 July 2015 (2016), pp. 125-135 (11 pages)
Atlantis is het Vierde en Laatste Wereldrijk in Daniël 2 en 7
door leon elshout, 20 januari 2024, almelo, NL, – aurichalcum2018@protonmail.com
• https://www.wattpad.com/user/roodgoud
• https://independent.academia.edu/leonelshout
• https://roodgoudvanparvaim.nl
• https://roodgoudvanparvaim.wordpress.com/
Atlantis… eindelijk??
Andere Atlantis onderzoekers kenden het systeem van de Bijbelse aionen niet die de tijdslijn van de schepping in perioden onder verdeelt, met elke periode een eigen ordening. De eerste twee aionen van voor de Zondvloed hoorden bij een wereld zonder eilanden, koningen, Athene of Amerika dat in Timaios genoemd werd. In deze tijdsbestekken hoeven we dus geen Atlantis te zoeken. Daarbij begon de schepping van Adam pas 5000 jaar na de ondergang van Atlantis, althans als we Plato moeten geloven. Een machtig eiland dat buiten de God van de Bijbel om genoemd werd en gestraft werd mogen we nader onderzoeken voordat we een concurrent van het scheppingsverhaal op een sokkel zetten. Paige Patric JD Samuels schreef The Doctrine of the Eons over dit Bijbelse systeem van de aionen. Bob Evely schreef At the End of the Ages, ook over de aionen. Andere onderzoekers zagen ook de rol van Plato’s afgod Academos over het hoofd. Wat moest Plato überhaupt met een afgod? Hij had zijn academie nota bene aan deze afgod gewijd. In de Dialogen Timaios en Kritias, opgenomen in De Staat zette hij het Atlantis verhaal uiteen. Maar wat was de rol van Academos hierbij? Ik suggereer dat Academos de Python Geest in Handelingen 16:16 was. Daarbij was Plato min of meer de bedenker van de valse leer van de Drie-eenheid die ook het christendom infiltreerde. De Bijbel kent deze leer niet en al helemaal niet in het Oude Testament. Joël W. Hemphill schreef Glory to God In the Highest over de hersenspinsels van Plato. Net zoals Elisha de geest van Elia kreeg zo kreeg Plato de Python Geest van Socrates, is de veronderstelling. Mogelijk was Socrates bij een bezoek aan het Orakel van Delphi demonisch bezeten geraakt. Dan mogen we ook vraagtekens zetten bij Plato’s Atlantis verhaal, ook al omdat er nooit iets zinnigs op de zeebodem gevonden is. Maar wat is Atlantis dan wel? Als we diepzee duiken moeten we geen zonnebril maar een duikbril opzetten. Als we Atlantis willen zoeken dan zullen we niet langer de regels van de archeologie volgen. Wat is erop tegen om de theologie uit te proberen en de Bijbel naast de Dialogen van Plato te leggen? De resultaten zijn verrassend.
Atlantis vervalst het angstaanjagende “Halloween” Vierde en Laatste Wereldrijk in Daniël 7
De Bijbel noemt in de hoofdstukken 2 en 7 vier wereldrijken die alle Babylon als de corrupte hoofdstad hadden of hebben: 1. het babylonische Rijk van Nebuchanedzar, 2. het Perzische rijk van Cyrus en 3. het Grieks-Macedonische rijk van Alexander dat met een luipaard vergeleken werd net als in Openbaring 13:2. Daarnaast is er een Vierde en laatste Wereldrijk dat in de Eindtijd bestaat. De leider van dit Vierde Rijk is de komende antichrist. Niemand minder dan Jezus Christus zal hem ten val brengen en zijn Vierde Rijk afwisselen voor een vijfde wereldrijk dat eeuwig duurt.
Ik beweer dat Plato’s Atlantis het Vierde Wereldrijk in Daniel 2:40 en 7:19, 23 is. Dit is het boosaardige rijk van de Eindtijd dat zeer waarschijnlijk in het Midden-Oosten ligt. In Daniel 2 was het de Babylonische koning Nebuchanedzar die een visioen over dit toekomstige rijk kreeg. In Daniël 7 kreeg de profeet Daniël zelf een vergelijkbaar visioen. Daniël leefde grofweg 500 voor christus. In Daniël 7:19 werd het Vierde Wereldrijk met een eng beest vergeleken. De klauwen van dit beest zijn van koper dat op het aurichalcum lijkt dat in Kritias 116 de Tempel van Poseidon op Atlantis bekleedde. In Genesis 3 werd de serpent die zomaar de Tuin van Eden binnen kronkelde een Nachasj genoemd. “In het Chaldees-Babylonisch betekent “nachasj” koper of messing. De serpent, het monster in Daniël 7:19 en het aurichalcum van Atlantis zijn geen vreemden voor elkaar. 7:23 laat er geen gras over groeien. Dit Vierde Wereldrijk met Babylon als hoofdstad is niet geschikt voor watjes en theedrinkers. In 2:40 lezen we dezelfde ongezellige taal. Nebuchanedzar was in elk geval behoorlijk uit het veld geslagen van het visioen dat hij van de God van de Bijbel kreeg.
De beide polen van dit rijk zijn Jeruzalem en Babylon die volgens Zacharia 5:7 in de Eindtijd een beetje gaan samensmelten. Babylon aan de Eufraat, thans Werelderfgoed wordt straks een dependance van Jeruzalem. In Openbaring 17 en 18 lezen we over de opkomst en ondergang van Babylon alsof we over Atlantis lezen. In 17:1-5 staat dat Babylon verbonden via de Eufraat in alle wereldzeeën zetelt. In Openbaring 13:1 en 17:9 gaat het over tien horens en zeven hoofden. Die tien horens zijn de tien koningen van dit toekomstige rijk, zoals Atlantis 10 koningen had. Die zeven hoofden zijn zeven bergen waarop Jeruzalem gebouwd was. Rondom Babylon zijn geen bergen maar rondom Jeruzalem wel. De komende derde valse tempel in Mattheüs 24:15 is de tempel waarin de antichrist zijn beeld zet. Dit is de tempel van Poseidon. De centrale berg van Atlantis die in Kritias 113 genoemd werd is de berg Zion of preciezer, de Tempelberg die in Psalm 24:3 een berg genoemd werd. Maar dan wel de echte Tempelberg.
Ware locatie
Het is een redelijk publiek geheim dat de huidige Tempelberg op de verkeerde plek staat. Het hele terrein hoort bij het voormalige Romeinse Fort Antonia, inclusief de Klaagmuur. Dat wat de Haram Al Shariff heet is onderdeel van dit Romeinse Fort dat koning Herodes ooit voor Marcus Antonius bouwde. De echte Tempelberg was in de Stad van David die ten zuiden van de oude stad lag op een heuvel die de Ophel heet. De Gihonbron zou hier ook ergens zijn.
Atlantis en Leviathan
In Openbaring 13:10 worden tienduizenden van tienduizenden genoemd die met de vele legers van Atlantis in Kritias 119 lijken te resoneren. De afstand tussen de bergen van Atlantis van 2000 stadia in Kritias 118 lijken een typologie van de afgelopen 2000 jaar te zijn en van de tijd tussen de eerste en de tweede komst van Jezus (2 Petrus 3:8). Volgens anderen werd in de Ugaritische Baal & Anath Cyclus dit laatste en Vierde Wereldrijk in Daniel 7 met Leviathan vergeleken (Eissfeldt, 1932, p. 25-30; Eissfeldt in Ferch, 1980, p. 75). Ugarith ligt in Syrië bij Lathakia. Atlantis en Leviathan of Lothan hebben wat letters gemeen. In een Ugaritische Baal & Anath Cyclus wordt Leviathan alias Lothan indirect genoemd (Anet 137, nr. 10 in Ferch, 1980, p. 80). Gordon’s tekst 9:17 leest, ‘nt Itn, (3Ugaritic Manual (An Or 35; Rome: Pontificium Institutum Biblicumin, 1955), p. 132 in Ferch, 1980, p. 80). Lotan is een zevenkoppige draak (Ferch, 1980, p. 80) die door Anath vermorzeld wordt terwijl in de Bijbel Jezus Christus met de draak afrekent. Lotan had zeven koppen, net zoals Jeruzalem op zeven heuvels gebouwd is en van het Vierde Wereldrijk in Daniël 7 deel uitmaakt. In Daniël werd het Vierde Wereldrijk als een beest met tien horens uitgebeeld. Deze tien horens zijn de tien koningen van het Eindrijk en van Atlantis. In Daniël 7:7 lezen we hierover. In vers 8 lezen we echter dat drie koningen afgekoppeld worden. Dan zijn er dus nog zeven over en correspondeert het Vierde Rijk wel degelijk met Leviathan. In Openbaring 13:1 lezen we ook weer hierover. De zeven hoofden zijn hier zeven bergen waarop Jeruzalem gebouwd is. De kans is aanzienlijk dat de naam Atlantis een verbastering van Leviathan is net zoals het woord chalkolibano – de bronzen voeten van Jezus – in Openbaring 1:15 en 2:18 op het woord aurichalcum lijkt.
Spiegeling
Dit genoemde Vierde Rijk in Daniël 2 en 7 ligt in het Midden-Oosten terwijl Atlantis volgens Plato in de Atlantische Oceaan lag. Dus hoe zit dit? Mijn indruk is dat dingen gespiegeld zijn. Wat in het oosten ligt werd naar het westen in de Atlantische Oceaan gespiegeld. En dit niet alleen want dit rijk van de Eindtijd werd ook nog eens naar een grijs verleden gekopieerd. Volgens Plato was Atlantis 9000 jaar eerder kopje onder gegaan door een aardbeving (Kritias 108). Deze aardbeving komen we in Openbaring 6:12 en 16:18 tegen en in Soera 69:14. Deze aardbeving is een joekel die alle steden op aarde vernietigd, ook Babylon. Alleen Jeruzalem zal het een klein beetje overleven en in tweeën gespleten worden. Die 9000 jaar is overtrokken om de geschiedenis van Athene meer gewicht te geven. De Egyptische Koningslijsten lopen ook gigantisch uit in een ongrijpbaar verleden om de geschiedenis van Egypte indrukwekkend te maken. Zelfs de Griekse Bijbel, de Septuagint die in Alexandrië geschreven was heeft een uitgestrektere tijdslijn dan de Hebreeuwse Bijbel. De Septuagint is een beetje aangepast aan de Egyptische chronologie. Het spiegelings principe is herkenbaar in het Atlantis verhaal. Allereerst zijn er de beide Zuilen van Hercules die als spiegels tegenover elkaar staan. Daarnaast zijn er de vijf tweelingkoningen van Atlantis die met de vijf steden in Gaza resoneren, Gaza, Asjdod, Ekron, Gat, Asjkelon. Dan wel met de tien steden ten westen van het Meer van Galilea, de Decapolis. Eén van deze steden heette Gadara wat een beetje als de naam van de broer van koning Atlas klinkt, Gadeiros. De reus Goliath kwam uit Gat in de Gaza strook. Hij was een type van koning Atlas van Atlantis. Het spiegelingsprincipe komen we in de Meso-Amerikaanse kunst ook tegen. In het boek van George Haas en William Saunders, The Cydonia Codex staat meer hierover. In 1 Korinthe 13:12 lezen we over het kijken in een spiegel en over een raadsel en van gezicht tot gezicht. Dat Atlantis iets met spiegels te maken heeft is dus niet ver gezocht.
Poseidon
Op Atlantis stond de Tempel van Poseidon, Kritias 116 die met de Tempel van de komende antichrist correspondeert in Mattheüs 24:15. Maar verder had Poseidon vooral met de afgod Dagon te maken die in de Gaza strook door de Filistijnen aanbeden werd. Hier stonden tempels voor deze afgod. Hierover lezen we in 1 Samuel 5 en Rechters 16. Het waren massieve tempels waarop 3000 Filistijnen konden staan. Ene Samsom die dankzij een weelderige haardos enorm sterk was trok de pilaren van zo’n tempel om. Om maar aan te geven hoeveel kracht God ons kan geven. Het is mij een raadsel hoe Atlantis onderzoekers Atlantis overal plaatsten tot in Cuba, Antarctica en Papoea Nieuw Guinea toe, terwijl Dagon bij uitstek de afgod in de Gaza strook was. Toegegeven in flarden werd Dagon ook in Ugarith (Latakia) in Syrië vereerd en mogelijk ook in Babylon maar Gaza waar de Filistijnen woonden was de latere thuisbasis van Dagon. Mogelijk was Dagon ook aan de Berg Tzafon in Syrië gekoppeld waarop de afgod Tzafon zijn metaforische paleis bouwde. De Ugaritische Baal en Anath Cyclus die bij Ugarith gevonden was, was misschien een voorbode voor het Atlantis verhaal. Vanuit Syrië stak de mythe via Cyprus over naar Griekenland, is mijn suggestie. Poseidon zullen we zoedoende niet overal ter wereld zoeken.
Korintisch brons
Volgens Kritias 116 was de Tempel van Poseidon bekleed met het brons achtige aurichalcum. Vermoedelijk was dit een imitatie van het Korinthe Brons dat ooit de deuren van de Nicanor Poort in Jeruzalem sierde. Ook hierin herkennen we een spiegeleffect. Maar ook de tempel in Tyrus, de tweelingbroer van Babylon was had een reflecterende pilaar die ‘s nachts scheen (Herodotus, Historiën, Godley vert. 1920, boek 2:44).
Heracles
In de tijd van Herodotus werd er al met grote getallen gesmeten. De tempel van Tyrus was volgens de overlevering even oud als de stad en ‘2300’ jaar eerder gebouwd (Herodotus, Historiën, Godley vert. 1920, boek 2:44). Dan zitten we in de tijd voor de Zondvloed of tenminste voor Abraham toen Tyrus nog niet bestond en er ook nog geen tempels waren. Mogelijk was die 2300 jaar zelfs een verwijzing naar de Zondvloed. Volgens Herodotus was Heracles een ‘oude god’ (Herodotus, Historiën, Godley vert. 1920, boek 2:44). Geen idee wat hij er precies mee bedoelde. Wat wel zo is, is dat Heracles een kloon van Gilgamesj was (Saggs, 1966, p. 502). Waarschijnlijk was hij door de Hettieten ‘van Babylon naar Griekenland’ gebracht (Grave in Saggs, 1966, p. 502). Het merkwaardige is dat later toen Alexander de rotsstad Tyrus verwoestte er een tempel met een beeld van de afgod Melqart stond. Deze Melqart was de Libanese versie van Heracles (Cartwright, 2016, par. The Greek Hercules-Melqart; Grant, 2011, alinea 2). Dus hoe kwam Herodotus voor Alexander al bij de gedachte dat een beeld van Heracles in Tyrus stond? En hoe wist Plato dit alles? Geen idee maar vast en zeker had het iets met zijn afgod Academos te maken aan wie hij zijn Academie gewijd had. Hoezo had Plato überhaupt een afgod?
Traject
Mijn visie is dat Plato slechts één dimensie van een breder Atlantis systeem aan ons onthulde, namelijk de zonsondergangs dimensie in het westen. Ik onthul de zonsopgang dimensie aan de Eufraat waar Babylon ligt (Al Hillah) en het middaguur dat Egypte is. Volgens Spreuk 18 in het Egyptische Dodenboek was Osiris de heer van de onderwereld in het westen. Waarmee hij dezelfde rol als Poseidon vervulde op een locatie waar ook Atlantis lag. Babylon is straks de hoofdstad van het Vierde Rijk dat in Daniël 2 en 7 genoemd werd. Maar ik noemde al het gegeven dat Jeruzalem in de Eindtijd nauw met Babylon verbonden is. Babylon is het corrupte centrum terwijl Jeruzalem de geestelijke hoofdstad is. In Zacharia 5:7 lezen we over de vrouw in de efa die naar Babylon verhuist. Deze vrouw zijn de afvallige en corrupte Joden die hun zaakjes naar Babylon overbrengen. In het Atlantis verhaal vervult Cleito mijns inziens deze rol. Zij is de eerste dochter van het eerste mensenpaar op Atlantis. Dit zijn mensen die helemaal geen mensen zijn omdat ze van riviergoden etc. afstammen. De moeder, Leukippe heet ook wel Witte Paard, wat een verwijzing naar de antichrist op het witte paard in Openbaring 6:2 is. Hij gaat spoedig een schijnvrede in de wereld brengen. Cleito trouwt met Poseidon die ook al geen menselijk wezen is. De tien koningen die uit Cleito geboren worden zijn de tien koningen van Atlantis maar ook die van de Eindtijd zoals we in Daniël 7:7 en Openbaring 13:1 zagen. Het traject van zonsopgang naar zonsondergang is het traject van Atlantis maar ook van Jezus als Hij terugkeert en als een bliksemflits van oost naar west schiet (Mattheüs 24:27). Ook het paard van Mohammed op zijn Nachtreis naar de zevende hemel werd met bliksem vergeleken. Vul voor Jeruzalem en Babylon – Athene en Atlantis in en we hebben het verhaal van Plato te pakken. Athene gaat dan op de stoel van Jeruzalem zitten met zeus in plaats van God die Atlantis straft.
Menselijke afgoden?
Er is ook een andere manier om naar Atlantis te kijken. Niet horizontaal in de zin van een traject dat van zonsopgang naar zonsondergang leidt maar in de zin van een traject dat door de geschiedenis heen kronkelt. Poseidon, Cleito en koning Atlas en zijn broers hadden niks met Adam en Eva gemeen die immers wel mensen waren, ook al was Adam niet geboren maar door God geschapen. Maar de serpent in Genesis 3 leek veel meer op Poseidon en ook op diens zoon Atlas. Laten we niet de fout maken om de koningen van Atlantis, de helden van Troje of de afgoden van de Olympus menselijke gezichten te geven. Ze waren telkens afgodische wezens die meestal van Zeus en bij wijze van uitzondering op Atlantis van Poseidon afstamden. Volgens allerlei bronnen was Poseidon de broer van Zeus en waren ze beide zonen van Kronos. Voor wat het waard is want ik geloof er niks van dat deze wezens letterlijke familiebanden hebben. Psalm 96:5 noemt deze wezens demonen. Wat demonen ook zijn, geen mensen.
Evolutie traject
In dat geval begon Atlantis al in Genesis 3 toen de serpent de Hof van Eden binnen kronkelde en Eva misleidde. Deze serpent werd in het Hebreeuws “Nachasj” genoemd. In Jesaja 6:2, 6 schijnt Nachasj “brandend” of “schijnend” te betekenen, net als het woord “neshustan” in 2 Koningen 18:4. In het Chaldees-Babylonisch betekent “nachasj” koper of messing. Dan zitten we dichtbij het reflecterende aurichalcum in Kritias 116 dat de Tempel van Poseidon bekleedde. De tweede rond van Atlantis voor de Zondvloed was de stad Henoch in Genesis 4. Kaïn bouwde deze stad die hij aan zijn zoon Henoch opdroeg, een andere Henoch dan wie uit de bloedlijn van Set voortkwam. Deze stad had al de eerste trekken van Atlantis en we lezen zelfs over koperbewerking en herdersfluiten. Er was een eerste uiting van kunst en muziek. In Genesis 6:2-4 komen we rare wezens tegen, zoals de buitenaardse Zonen van God die de aardse vrouwen verkrachtten uit wie reuzen – Nefilim – geboren werden. Deze Nefilim hadden tenminste aardse moeders en waren dus gedeeltelijk mens en deels demonisch. We kunnen hen niet één op één met Poseidon vergelijken maar thematisch beschouwd lijken de koningen van Atlantis en de Nefilim wel op elkaar. Koning Og van Bashan (Golan) was zo’n nefilim net als Goliath.
Na de Vloed krijgen we een wildgroei van Atlantis momenten. Eerst met het Babylon van Nimrod, dan met de Filistijnen van Kaftor/Kreta, dan met het Exodus verhaal. Het Lied van de Zee in Exodus 15 klinkt als het middaguur van Atlantis. Dan opnieuw Gaza met de Filistijnen en de Dagon Tempels in 1 Samuel 5 en Rechters 16. Daarna krijgen we de Tempel van koning Salomo die een rustpunt in het hele model is. De beide Boaz en Jachin pilaren correspondeerden met de Zuilen van Hercules in het Atlantis verhaal (Gibraltar en Monte Hecho). Na Salomo krijgen we opnieuw het Babylon, nu van Nebuchanedzar. Daarna krijgen we de val van Tyrus door Alexander de Grote die in Ezekiel 27 en 28 voorzegd was. Daarna krijgen we Antiochius Epifanus die een beeld van Zeus in de Tempel in Jeruzalem wou plaatsen. Opmerkelijk is dat in Gaza Dagon alias Poseidon vereerd werd terwijl in Jeruzalem het beeld van Zeus in de tempel geplaatst werd. Na hem kwam Jezus die ten westen van het Meer van Galilea in de Decapolis van tien steden twee demonisch bezeten mannen genas (Lucas 8). De demonen trokken in een kudde varkens die prompt collectief het water in sprongen, de ondergang tegemoet, net als Atlantis. Na Jezus werden de apostel Paulus en zijn collega Silas in Handelingen 14:12 met Zeus en Hermes vergeleken. Pas 2000 jaar later, in onze tijd komen we in het boek Openbaring 17 en 18 weer Atlantis symbolen tegen. Volgens Jesaja 14:12 komt er in de Eindtijd een centrale personage die de antichrist is. Hij correspondeert met koning Atlas van Atlantis. Ten onrechte noemde de traditie hem Lucifer.
Aktab
Tenslotte is er het Hebreeuwse Atbach systeem. Zoek bij de medeklinkers van Sesak in Jeremia 25 de bijbehorende nummers, geteld vanaf het einde van het Hebreeuwse alfabet. Vervolgens keer je het om en ga je bij deze nummers de bijbehorende letters zoeken, nu geteld vanaf het begin van het Hebreeuwse alfabet. Dan krijg je B-B-L, ofwel Babel. Doen we dit met de medeklinkers van Atlantis dan krijgen we de naam “Aktab” voor ons. Ketab is Farsi voor “boek” en Aktab was de schrijversgod van de Dedanieten die in Ezekiel 27-28 genoemd werden in verband met de ondergang van Tyrus. Deze ondergang van Tyrus leek ook al op die van Atlantis. Tyrus en Babylon zijn Bijbels gezien twee handen op één buik.
Dedan was de oase Al Ula in het noorden van Saoedie-Arabië. In het arabisch betekent Aktab ook nog “geboren leider” waarin we de antichrist herkennen. Aktab schijnt dezelfde afgod als Kutbay te zijn die in Petra in Jordanië aanbeden werd (Milik & Teixidor, 1961, doi/10.2307/1355770). De islam kent een vrijdaggebed dat Kutbay heet. Er is onomstotelijk een link met de islam. Anderen koppelden Aktab aan Nebo in Jesaja 46:1 (Milik & Teixidor, 1961). Nu snappen we de hand die in Daniël 5:25 de tekst op de muur schreef, “Mene Mene Tekel Upharsin”, geteld, gewogen en te licht bevonden. Dit sloeg op het Babylon van Naibonidus. De hand van God trof de afgod van Babylon, Nebo in zijn eigen schrijversdomein. Nebo zag met lede ogen toe hoe deze mededeling op de muur van dit paleis verscheen en hoe een moment later Babylon door Cyrus van Perzië werd ingenomen.
Contra verhaal
Hoe werkt het bij ongewenste graffiti? Een muur schoonmaken werkt averechts want een week later is er nog meer graffiti op gekliederd. Een gemeente zal dus zelf iets met die muur moeten doen en er zelf een kunstwerk op kliederen. Nebo had geen andere keuze dan een contra-verhaal te bedenken. Op een ingenieuze wijze maakte hij van de ondergang van Babylon een nieuw scheppingsverhaal dat hij in een grijs verleden en aan de horizon in het westen bij de zonsondergang plaatste. Hij verving Jeruzalem en Babylon door Athene en Atlantis en “simsalabim” een hele nieuwe versie van Daniël 7:19, 23 was geboren. Niet alleen dat maar de mythische tegenhanger van Daniël was ene Plato. Athene en de wereld van de Griekse mythen waren tot dan toe in de Tenach buiten de deur gehouden. Nebo had op de één of andere manier door dat het decor van de Bijbel ooit West-Europa en vervolgens de Nieuwe Wereld zou bereiken. Het was een kwestie van tijd tot dit het geval zou zijn. Mogelijk had de passage in Ezekiel 38:13 over Tarsis en de Jonge Leeuwen, kolonies, Amerika, Canada en Australië hem wakker geschud. Als Ezekiel al over de horizon van het Bijbelse decor heen kon koekeloeren dan zou Nebo ook een mooi verhaal verzinnen over een machtig eiland dat eveneens in het Westen in zee had bestaan. Van de naam Leviathan in Jesaja 27:1 maakte hij een andere mooie naam: Atlantis. We kunnen het ook zo lezen dat Atlantis een sta in de weg was voor de oversteek naar Amerika. De indruk werd gewekt dat Amerika, Athene en Spanje al heel lang bestonden maar dat Atlantis een patent op de oversteek naar Amerika had.
Wraak van Nebo
Nebo in Jesaja 46:1 had vast en zeker kennis genomen van de voorzeggingen in Daniël 2:40 en 7:19, 23. Nam hij wraak door van het Vierde Rijk van de Eindtijd een eiland te maken dat hij in een grijs verleden voor de kust van Spanje in zee plaatste? Dit eiland bestond zomaar buiten de invloedssfeer van de God van de Bijbel om en werd ook buiten diens invloedssfeer om gestraft waarmee de God van de Bijbel van zijn almacht onttroond werd. Nebo zocht een volgende “hand” uit, de vorm van de Peloponnesos met de duim waarop Athene lag. Deze Peloponnesos kon een Cola Light versie van Atlantis voorstellen. In Athene trok de geest van Nebo in de filosoof Plato die het Vierde Rijk van de Eindtijd in een eiland Atlantis verpakte en het naar de Atlantische Oceaan verplaatste in plaats van naar het Midden-Oosten. Zoals gezegd had Plato een eigen afgod, Academos aan wie hij zijn academie wijdde. In de Bijbel was Academos vermoedelijk de Python Geest in Handelingen 16:16. Wat de relatie tussen Nebo en Academos was, is niet duidelijk. Ook is het niet duidelijk hoe Nebo alias Aktab vanuit Babylon naar Al Ulla trok en vervolgens op het idee kwam om in Athene de boel op stelten te zetten. Blijkbaar had Aktab door dat het evangelie in de toekomst naar het Westen zou afreizen. In Handelingen 13:47 verwees Paulus naar Jesaja 49:6 waarin de afwijzing van het koninkrijk van God en de switch naar het evangelie voor de natiën genoemd werden. Uiteraard werd in deze passage op Christus gedoeld. Maar in Galaten 1:15-16 lezen we dat Paulus namens Christus het evangelie naar de natiën bracht (Piet, 2019-f).
Nieuw scheppingsverhaal
Van het apocalyptische Vierde Rijk in Daniël 7 maakte Nebo een “tegenhanger” scheppingsverhaal met een eiland dat ongrijpbaar ergens in het verleden verstopt werd. Andere Atlantis onderzoekers zochten naar “zomaar” een machtig eiland. Nebo snapte dat het anders moest. Atlantis maakt zoveel indruk op ons omdat het binnen de Bijbelse kaders valt, een replica van Daniël 7 is, opgesmukt met wat dingen van de tempel van koning Salomo. Dit is wel iets anders dan een lukraak eiland dat ooit in het verleden bestond. Atlantis was een framing van Leviathan, Daniël 7:19, 23 en de Tempel van Salomo. Was Atlantis zoiets als Groenland geweest dan had het eiland nooit zoveel indruk op ons gemaakt. Hetzelfde geldt voor de aardbeving in Openbaring 16:18, deze is een joekel die alle steden op aarde verplettert. Net als de genoemde aardbeving in Kritias 108 die Atlantis deed zinken. Wetenschappers zoeken nog steeds naar de resten van een fysiek eiland op de zeebodem en geloven nog steeds dat de vulkaanuitbarsting van Thera op het eiland Santorini iets met de ondergang van Atlantis te maken had. Ze snappen niet dat ze met een vele malen groter verhaal te maken hebben.
Dedan
Dedan werd al in Ezekiel 27-28 genoemd in verband met de voorzegging over de ondergang van Tyrus die ook al op de ondergang van Atlantis leek. De handelaren van Dedan waren zich waarschijnlijk kapot gescrokken van zowel deze voorzegging als van de daadwerkelijke verwoesting van Tyrus, eerst door Nebuchanedzar en later door Alexander. De basis voor een Atlantis verhaal was er dus al. Dedan is thans de Oase Al Ula in het noorden van Saudi Arabië. Er werd bovendien veel geschreven al betrof het in de eerste plaats zakelijke beschrijvingen over bestuur en handel (MacDonald in Kootstra, 2022, p. 20). Al Ula is thans een paradijselijk oord, een toeristische trekpleister en kent drie trefpunten,
4. een oeroude bibliotheek, “Jabal Ikmah”. De inscripties in deze bibliotheek lijken buitenaards. Zou er iets over Atlantis tussen staan? Duidelijk is dat er hier veel schrijfwerk verricht is, wat bij de schrijversgod Aktab past.
5. Al-Hijr (Hegra) dat vooral uit graftomben bestaat. Ze schijnen uit de eerste eeuw voor christus te dateren dus als dit klopt dan was Atlantis eerder. Bovendien schijnen ze vooral Nabatees en niet zozeer Dedanitisch te zijn.
6. De Al-Gharameel rotsen die restanten van ruïnes zijn. Ze lijken een beetje op de pilaren van Stonehenge. Gharameel klinkt als Gargamel van de smurfen! Volgens Dr. Abdulaziz bin Laaboun, professor in de geologie aan de King Saud University is een Gharameel een grote berg die uit dunne pilaren bestaat die ijzeroxides bevatten:
“Dr. Abdulaziz bin Laaboun, a geology professor at King Saud University, told Al-Arabiya that the word “Gharameel” means a big mountain that is fragmented into thin pillars which contain iron oxides.” (geciteerd in Al Harbi, 2020)
In de literatuur kwam ik enkele keren “ktb” tegen, zoals in 3 FP, AH 081 waarin misschien een vrouwelijke gender gesuggereerd werd (Kootstra, 2022 p. 129, ydh ktb hier vertaald met dochter). In AH 198 werd de constructie hn ketab genoemd wat nu met zoon vertaald werd (Kootstra, 2022, p. 130). Dadan was een ‘literaire gemeenschap’ als het om bestuur en handel ging (MacDonald in Kootstra, 2022, p. 20). Veel dingen werden op papier vastgelegd. Aktab als een mannelijke afgod werd in JSLih 037 genoemd, “The incense burner to hn ktb so may he favor them both…” (geciteerd in Kootstra, 2022, p. 161). Blijkbaar was er een vrouwelijke vorm van de afgod Aktab die h ktby genoemd werd “hight priest of h-ktby” (ISLih 055 geciteerd in Kootstra, 2022, p. 161). De Babylonische koning Nabonidus wiens naam aan Nebo gewijd was woonde tien jaar in Tayma. In de tussentijd regeerde zijn zoon Belsazar in Babylon. Dit was ook een aanwijzing voor de authenticiteit van de Bijbel aangezien de geschiedenis geen koning Belsazar kende. Pas uit een inscriptie werd duidelijk dat de Belsazar in Daniël 5:22 een volmacht van Nabonidus had die dus tien jaar in Tayma zat te zweethutten. Misschien vond er een verschuiving plaats van Nebo naar Aktab en werd in deze tijd het Atlantis verhaal geschreven. Volgens ene Arno Poebel zou er een stad zijn die Aktab heette, alweer in Babylon (Poebel, 1937).
En… in een oude Sumerische tekst werd het beeld van Alalu genoemd dat op een grote berg gekerfd was. Het gezicht keek voor eeuwig naar Nibiru (Lost Book of Enki geciteerd in Haas & Saunders, 2005, p. 293). Deze passage kan een verwijzing naar het Gezicht op Mars in het Cydonia Mensae gebied zijn. Het gaat mij erom dat Alalu een anagram van Al Ula is.
Daesh
Sheshakh en Babel zijn volgens het Hebreeuwse Atbach systeem inwisselbaar. Beide hebben ze de nummers 2-2-12 vanaf het einde dan wel het begin van het Hebreeuwse alfabet. Atlantis en Aktab zijn dit niet al was het maar doordat Aktab minder medeklinkers heeft. Is de Atbach connectie tussen beide een toevalstreffer of een uitzondering op de regel? Als we Aktab vervolgens in de Atbach generator kukelen dan komt er “Dasj” uit. De associatie met het merk Dash waspoeder ligt voor de hand. Maar ik wil het toch graag bij religie houden. Dasj of Dash is maar één letter verschil met Daesh, de afkorting voor de Islamitische Staat. Op het internet staat ook een vage website die aan de God Dash gewijd is. Compleet met Bijbelteksten en veel te grote “Doneer” knoppen. Misschien moet Dash in dat geval Cash zijn. “En Dasj rijmt ook op Hasj”. Deze overeenkomsten zij misschien toeval maar misschien ook niet. We zullen niet vergeten dat we met een schrijversgod Aktab te maken hebben. Hij is een woordkunstenaar. In mijn Atlantis boek noem ik de frappante overeenkomsten tussen de afkorting “nazi” van National Sozialismus en het woord “nashi” in Ezechiël 37:25 dat “prins” betekent. Met deze prins werd David bedoeld en niet de valse prins die Adolf Hitler was. In het woord “nashi” herkennen we ook weer de “sj” klank net als in Dasj. Als we Nebo in de Atbach generator kukelen dan krijgen we “T-S” dat maar één letter verschilt met TLS van Atlas. Als we andersom Atlantis als de keerzijde gebruiken en vanaf het begin van het Hebreeuwse alfabet nummeren, inclusief de medeklinkers, dan verschijnt er omgekeerd het malle woord, T-N-K-T-T-N-Z-Ch. Alleen van de Z ben ik niet helemaal zeker. Verder klinkt als een dronkenlap die hardop niest. De voorganger van Daesh heette Isis. Het kan toeval zijn maar Isis is de bekendste Egyptische godin en ze was een kloon van Athena van Atlantis. Toevalstreffers mogen we niet zomaar over het hoofd zien.
In Babylon was er een Nazi koning die ‘Nazi-bugasj’ heette (Saggs, 1966, p. 83). Mogelijk duidde de titel Nazi op een dynastie net zoals Cleopatra of Herodes. Een andere koning was of heette ‘Nazi-Maruttasj’ (Saggs, 166, p. 84). In de Tweede Wereldoorlog was er een slachting die de geschiedenis inging als de ‘Bugazj Bos slachtpartij’ waarbij een hele groep Joden in het Bugazj bos afgeslacht werd (Browning, 2010, p. 131). Ik zag onlangs afbeeldingen van de ruïnes van Babylon op het internet. Ze konden evengoed de ruïnes van Auschwitz-Birkenau voorstellen. Ook in Babylon werden ‘slaven’ in ‘barakken’ gehouden (Saggs, 1966, p. 170). Bugasj heeft dezelfde uitgang als Dasj of Gilgamish. Ook een andere Atlantis telg, Athanasius Kircher heeft de letters “nasi” in zijn naam. Hij tekende de beroemde Atlantis kaart met een peervormig eiland dat middenin zee lag. Deze kaart was ook weer gespiegeld omdat Afrika en Zuid-Amerika verkeerd om lagen. Het spiegelingsprincipe achtervolgt Atlantis overal. Wat mij betreft heeft zijn Atlantis de vorm van het Meer van Galilea dat de vorm van een harp heeft. We kunnen er ook de vorm van een hart in herkennen, zoals het verhardde hart van de eigenwijze farao. Deze Athanasius Kircher had een zogenaamde Aeolische Harp ontworpen die ook al gespiegeld was. Het woord Aeolisch klinkt bovendien als Aelia, de latere Romeinse naam voor Jeruzalem.
Mormonen
Voor wie de stap van Al Ula naar Athene een stap te ver is en met moeite gelooft dat Aktab zover over de grenzen heen buik danste heb ik nog wat nieuwtjes. Ene George Potter merkte in 2004 op dat er overeenkomstige namen in het gebied rond Al Ula en in het Boek van Mormon waren (Potter, 2004). In het Boek van Mormon duiken de namen Lehi en Nephi op. In Al Ula zijn het Lihy (Lihyanitisch) en Nafi (Potter, 2004). Alweer kan het hier om toeval gaan. Maar aangezien er meer kopieën van afgoden in de wereld zijn, zoals de afgoden van Asgard die op de afgoden van de Olympus lijken, mogen we de overeenkomsten tussen het Boek van Mormon en Al Ula niet uitsluiten. Dit kan een paar dingen betekenen. Op de één of andere manier zijn er contacten tussen Dedan en Amerika geweest, direct of indirect via de Feniciërs (Kanaänieten) of de Filistijnen. Of Aktab inflitreerde de hersenpannen van de Dedanieten en van Samuel Spaulding en Jozeph Smith, de grondleggers van de Mormonen kerk. Of het was van beide wat. Wat ik nog niet wist is dat Utah het hoofdkwartier van de Mormonenkerk is. In 2020 verscheen in de woestijn van Utah een mysterieuze monoliet. De weken en maanden erna verschenen wereldwijd tientallen monolieten waaronder één van taaipop en één in een supermarkt in Zuid-Afrika. Iemand merkte op dat het decor van de monoliet in Utah op Petra in Edom leek (Soera 7:74, Ad is Uz = Edom, Jordanië). Hier in Petra (Bijbel, Rekem staat een beeld van Al Uzza, de dochter van Allah. Het beeld lijkt veel op het Gezicht op Mars in het Cydonia Mensae gebied. Is de naam Utah misschien een verbastering van Uzza? Waren er in de oudheid contacten tussen Utah en Edom of Dedan? Bij nader inzien was de monoliet in de woestijn een blikvanger die andere dingen onthulde. In de rotsen van Utah waren sculpturen van dieren uitgehakt (Morgan, 2020). Wie hadden dit gedaan, middenin de woestijn?
Olifant en uilen
Terug naar Dedan alias Al Ula. Hier zijn ook rotsen die de vorm van een olifant, een hand of een gezicht hebben. De olifanten op Atlantis werden nadrukkelijk in Kritias 114-115 genoemd. En de profeet Mohammed was in het jaar van de olifant geboren. Alweer in verband met Eindtijd Babylon lezen we in Openbaring 18:12 over de handel in ivoor en trouwens ook in mensen. Daarnaast waren er in Dedan munten met een afbeelding van een uil erop in omloop. De uil was ook het herkenningsteken van Athena. De uil hoort bij de nacht en de nacht hoort bij de zonsondergang in het westen waar Atlantis lag (zie ook Soera 53:7).
Conclusie
Daniëls Vierde Wereldrijk in 7:19, 23 is de blauwdruk voor Plato’s Atlantis. De twee tegenpolen in dit rijk, Jeruzalem en Babylon zijn volgens Zacharia 5:7 in de Eindtijd nauw met elkaar verweven. De vrouw in de Efa is vast en zeker het corrupte deel van Israël dat zijn zaakjes overbrengt naar Babylon. Vul voor Jeruzalem en Babylon – Athene en Atlantis in en we hebben het verhaal van Plato te pakken. In dit verhaal pakt Athene de rol van Jeruzalem en wordt Atlantis tegenover Babylon gezet. Atlantis is mogelijk een verbastering van Lotan, de draak met zeven koppen net zoals Jeruzalem op zeven bergen gebouwd is en net zoals het Vierde Wereldrijk eerst tien en dan zeven koningen heeft (Daniel 5:8). In Jesaja 27:1 werden Leviathan en de draak Nachash aan elkaar gekoppeld. In een Ugaritische Baal & Anath Cyclus wordt Leviathan alias Lothan indirect genoemd (Anet 137, nr. 10 in Ferch, 1980, p. 80). Gordon’s tekst 9:17 leest, ‘nt Itn, (3Ugaritic Manual (An Or 35; Rome: Pontificium Institutum Biblicumin, 1955), p. 132 in Ferch, 1980, p. 80). Lotan is een zevenkoppige draak (Ferch, 1980, p. 80) die door Anath vermorzeld wordt terwijl in de Bijbel Jezus Christus met de draak afrekent. Lotan had zeven koppen, net zoals Jeruzalem op zeven heuvels gebouwd is en van het Vierde Wereldrijk in Daniël 7 deel uitmaakt. In Daniël werd het Vierde Wereldrijk als een beest met tien horens uitgebeeld. Deze tien horens zijn de tien koningen van het Eindrijk en van Atlantis. In Daniël 7:7 lezen we hierover. In vers 8 lezen we echter dat drie koningen afgekoppeld worden. Mogelijk is de naam Atlantis een verbastering van Leviathan. In Dadan, Al Ula was een schrijvers commune. In de geschriften werd in JSLih 037 de afgod hn Aktab genoemd. In JSLih 055 werd de vrouwelijke vorm van deze afgod genoemd, h-ktby. Volgens het Atbach principe was deze god de afzender van het Atlantis verhaal. Plato onthulde alleen de zonsondergang dimensie van Atlantis terwijl ik in mijn boek Atlantis in de Bijbel (isbn 978 9090 379 524) de zonsopgang dimensie onthul.
Bronnen
• Al Harbi, M. [20 may 2020] Alarabia News. PHOTOS: Gharameel, the remains of a huge mountain in northern Saudi Arabia
• Eissfeldt, Otto [1832] Baal Zaphon, Zeus Kasios und der durchzug der Israeliten durchs meer, HathiTrust Digital Library. Halle (Saale) :M. Niemeyer,1832
• Ferch, Arthur J. [March 1980] JBL 99, nr. 1, p. 25-30, Daniel 7 and Ugartith, A Reconsideration, Society of Biblical Literature. https://doi.org/10.2307/3265701 & https://www.jstor.org/stable/3265701
• Haas, G. J., & Saunders, W. R. (2005). The Cydonia Codex: Reflections from Mars.
Berkeley, CA, USA: Frog Books.
• Kootstra, F. [22/12/2022] The writing culture of ancient Dadān: A description and quantitative analysis of linguistic variation. Brill, Leiden, Netherlands.
• Milik J.D. & Teixidor J. [oktober 1961] Nr. 163, p. 22-25. New Evidence on the North-Arabic Deity Aktab-Kutbâ. Geraadpleegd op 17 september 2023 van
• Poebel A. [Dec. 1937] The City Aktab. Journal of the American Oriental Societ, pp. 359-367. Chicago, USA. Doi 10.2307/594515
• Potter, G. [19 nov. 2004] Line upon Line. Book of Mormon Names Among the Lihyanites in Arabia. In Meridian. Geraadpleegd op 24 januari 2024 van
https://latterdaysaintmag.com/article-1-772/
Verder huiswerk:
• Julian Morgenstein [March 1961] The Son of Man in Daniel 7. A New Interpretation. JBL. Vol. 80, nr. 1 p. 65-77. Doi 10.2307/3264567 https://www.jstor.org/stable/3264567
• Fokelien Kootstra, [22 dec. 2022] The Writing Culture of Ancient Dadan. A Description and Quantitative Analysis of Linguistic Variation. Publ. Brill, Leiden, NL
https://brill.com/display/title/62065?language=en
Series: Studies in Semitic Languages and Linguistics, Volume: 110
• Lendering, J. Dedan [12 oct. 2020]. In Livius.org https://www.livius.org/articles/place/dedan/
• Maria del Carmen Hidalgo-Chacón Díez, The divine names at Dadan: a philological approach, Vol. 46, Papers from the forty-seventh meeting of the Seminar for Arabian Studies held at the British Museum, London, 24 to 26 July 2015 (2016), pp. 125-135 (11 pages)