Doorbraak in Atlantis onderzoek
6 april 2020, gestuurd aan Tubantia
De ontelbare speurders naar Plato’s verzonken eiland Atlantis zagen een paar simpele zaken over het hoofd. Ten eerste waren de goden van Atlantis: Zeus, Poseidon, Athena en Heracles bekenden in de Bijbel. Zo was Poseidon de afgod Dagon in 1 Samuël 5 terwijl Athena niemand minder dan Astarte de godin van de Sidoniërs (Libanon) was. Over deze godin lezen we in 1 Koningen 11:5. Vervolgens zit er een dualistisch “spiegelings” element in Plato’s Atlantis verhaal. Wat te denken van de beide Zuilen van Hercules die de toegang tot Atlantis blokkeerden en als “spiegels” tegenover elkaar stonden. Of wat te denken van de vijf mysterieuze tweelingkoningen van Atlantis die bovendien helemaal geen menselijke voorouders hadden. Ze leken spiegels van elkaar.
Dan is er de even beroemde als mysterieuze kaart van Atlantis van Athanasius Kircher die een omkering lijkt van het Meer van Galilea. Dit meer heeft volgens Psalm 49:4 de vorm van een harp, net als het eiland Atlantis op de mysterieuze kaart. Rond dit Meer van Galilea lag een Decapolis van tien steden die echo’s van de tien koningen van Atlantis waren. Welbeschouwd lijkt het of Atlantis in tijd en plaats gespiegeld was en geen archeologisch maar een theologisch onderwerp is. Als we Jeruzalem als referentiepunt gebruiken dan lag Atlantis niet in het westen in zee maar in het oosten waar volgens Zacharia 5:11 Babylon herbouwd gaat worden. Atlantis bestond niet in een grijs verleden maar in de nabije toekomst van de Eindtijd. Inderdaad lijkt de ondergang van Babylon in Openbaring 18 op die van Atlantis.
Maar is dit het hele verhaal want wat kunnen we van een “dualistisch” Atlantis nog meer verwachten? En hoe wist Plato van deze zaken die hij bewust of onbewust spiegelde? Of had de mysterieuze Python Geest in Handelingen 16:16 Plato een ongrijpbaar verhaal ingefluisterd? Nog een vraag: waarom gaat Atlantis iedereen iets aan? Misschien omdat het dualisme van Atlantis iets met de huidige polarisatie in de samenleving te maken heeft? En wat is de angstaanjagende rol van Griekenland in de naderende Eindtijd als Atlantis een Grieks verhaal was? Leon Elshout (1964, Almelo) schreef met zijn boek over Atlantis vanuit Bijbels perspectief een vervolg op De Stad van God van Aurelius Augustinus. Leon schrijft ook over de oecumene in Romeinen 16 die anders gedefinieerd werd dan wat wij onder een multiculturele samenleving verstaan. Het boek “Tzafon-Middernacht” staat gratis online: www.flipsnack.com/roodgoudvanparvaim